عاملیت غیرجنسی زنانه در میانۀ تقابل‌های ساختاری: برساخت زنانگی در سینمای رخشان بنی‏ اعتماد

هدف از این تحقیق بررسی چگونگیِ برساختِ زنانگی در سینمای رخشان بنی‏اعتماد، از کارگردانان زن در سینمای ایران، است. پرسش اساسی این مقاله فرم زیبایی‏شناختی و اجتماعی زنانگی در سینمای زنانۀ بنی‏اعتماد است. برای بررسی این موضوع، منظومه‌ای از مقوله‌های مطالعات جامعه‏شناختی زنان در زمینۀ برساخت زنانگی همچون مادرانگی، مردانگی، کلیشه‏های جنسیتی، تجربۀ مشترک زنانه، و غیره را به‌کمک گرفته‏ایم. ایدۀ نظری مقاله این است که سینمای بنی‌اعتماد زنانگی را به مثابۀ حامل مصالحه در زمینۀ تقابل‌های ساختاری به‌تصویر می‌کشد. در ادامه، چهار فیلم کاملاً زنانۀ بنی‏اعتماد را بررسی کرده‏ایم؛ فیلم‌های نرگس، روسری آبی، بانوی اردیبهشت، و خون‏بازی. خوانش مضاعف این فیلم‌ها در دو بُعد زیبایی‏شناختی و اجتماعی مؤید این موضوع است که زنانگی‏های بنی‏اعتماد غیرجنسی هستند و بنی‌اعتماد امیدوار است که زنانگی مبتنی بر عشق رمانتیک، موسیقی‏وار بر از‌هم‏گسیختگی‏های اجتماعی و طبقاتی فایق آید.